Op Instagram publiceerde iemand een foto van een lege stad. Bizar, maar zo moet het nu, want we gebruiken ons verstand en we geven dus gevolg aan de oproep van de overheid. Thuisblijven, een ommetje kan, boodschappen halen kan, maar dat is het dan. Ik werk al enkele weken vanuit huis, we vergaderen via Microsoft Teams, dat alles gaat natuurlijk prima. Wat ik wel mis is het contact van mens tot mens, de ander daadwerkelijk kunnen zien en aanvoelen.
Ik heb veel rampenfilms gezien, bijvoorbeeld Outbreak met Dustin Hoffman en Renee Russo of 28 Days later met Cillian Murphy (bekend van Peaky Blinders). Het genre spreekt me vooral aan omdat ik altijd benieuwd ben hoe mensen omgaan met rampspoed. De helden in de films redden het dan, je moet eens opletten hoeveel mensen er en passant doodgaan. Dergelijke films laten zien hoe afhankelijk we eigenlijk zijn van de natuur. Vanaf het moment dat de elektriciteit uitvalt stopt onze samenleving met functioneren. Alles wat het leven aangenaam maakt staat stil.
Ook in 28 Days later ligt de wereld plat door een virus. Onzichtbaar voor het oog, maar triviaal. En je krijgt het cadeau bij een handdruk. Dat maakt het ook nog eens heel erg eng.
In «De meeste mensen deugen» houdt Rutger Bregman ons voor dat het met de mensheid allemaal wel meevalt, en dat de meeste mensen zich dus wel zullen gedragen (hopelijkook in deze tijd). Dat het ook met het egoïsme van mensen wel goed zit. (In het boek beschrijft hij bijvoorbeeld dat op basis van onderzoek duidelijk is geworden dat soldaten er in WO I helemaal niet zo kien op waren om de vijand dood te schieten.)
In het park moeten wij toch echt alle moeite doen om afstand te houden van mensen. Hardlopers die ineens heel dicht aan je voorbij lopen, want als je hardloopt is er kennelijk niets aan de hand. Wij gaan achter elkaar lopen als we te dicht in de buurt komen op een smal pad, anderen vinden het vanzelfsprekend dat wij dat doen en blijven hun pad ongewijzigd vervolgen en kijken je meewarig aan.
Buren draaien keiharde muziek en doen fitness oefeningen waarbij ze bijna door het plafond heen komen.
Dan is het goed dat er de actie van het Rode Kruis is om aandacht voor elkaar te hebben. Er is een groep mensen die het goede zal proberen te doen, er is ook een grote groep die het niets interesseert.
Hopelijk zijn we instaat de komende weken ons gezond verstand te blijven gebruiken. Laten we begrip hebben voor elkaar, maar wel de simpele regels om dit te overleven heilig verklaren.
Foto door TheDigitalArtist
